Arnoud, gefeliciteerd! Hebben we gelukkig na de promotie van Filip weer een 4e dan in de clubcompetitie!

Filip is op de laatst gehouden bondsvergadering gekozen tot waarnemend/tijdelijk penningmeester. Gefeliciteerd!, maar je blijft toch wel aan de clubcompetitie meedoen he?

Via de gemeentelijke werkgroep Japan in Leiden proberen we in 2000 aktiviteiten te organiseren en gesponsord te krijgen waar de regionale - en als 't even kan ook de landelijke - pers niet omheen kan. Hoofddoel is meer media-aandacht voor Go, maar ook de LGoC zou hier een graantje van mee kunnen pikken. Daniël en Harry zijn hiervoor het aanspreekpunt.

Het bestuur heeft weinig klachten over het huidige systeem ontvangen (voorgift te weinig, zwitserse loting ipv op wortelscore), er wordt driftig gespeeld en gelukkig ook afgemeld (anders zou ons zaaltje te klein worden) en daarom heeft het bestuur besloten het huidige systeem ook volgend jaar toe te passen, tenzij er nog bijtijds (dwz voor 15-11) breed gedragen wijzigingen worden ingebracht door de leden. Wel dienen een paar ondergeschikte aspecten aangescherpt te worden, waarover meer in de volgende Go Gong.

Arie kan door een gewijzigd werkrooster zijn taak volgend jaar niet meer vervullen en Jan, die hem zeer trouw heeft ondersteund, houdt er ook mee op aan het einde van dit jaar. Beide heren heel hartelijk bedankt voor hun grote inzet en toewijding! Arie heeft overigens toegezegd zijn op maat gemaakte competitieprogramma te willen blijven onderhouden. Het huidige systeem vergt ca. 5 min voor het verwerken van de uitslagen en printen daarvan en ca. 15 min. voor het indelen, maar dat moet wel wekelijks gebeuren! Het verdient de voorkeur dat zij door twee nieuwe competitieleiders worden opgevolgd die dan bij toerbeurt kunnen optreden. Praat eens met Arie of Jan en meld je bij het bestuur!

Hier doen 3 deelneemsters en 1 deelnemer aan mee die door een enthousiaste Yvonne worden ingewijd in het spel. Ze zijn 'proeflid' van de LGoC tot 1-1-2000. Hartelijk welkom Suzan, Lia, Yuki en Erik-Jan!

(N.B. twee aanmeldingen via advertentie, 2 via affiches)

Op zondag 21 november zal Jaap Blom witte en gele diploma's uitreiken aan de kinderen die daar dan voor in aanmerking komen. Kom ook langs om dit feestje luister bij te zetten!

Of we ooit zoveel leden hebben gehad, weet ik niet, maar we staan nu op 50 leden (incl. 6 á 7 jeugdleden), waarvan er 37(!!) meedoen aan de clubcompetitie. We zullen 2 á 3 digitale klokken er bij kopen en de borden nog eens onder de loep nemen. Vooralsnog is onze speelzaal met een capaciteit van 32 stoelen toereikend.

Omdat steeds meer mensen Internet als informatiebron gaan gebruiken kan t geen kwaad als ook de LGoC op het net aanwezig is met een frequent geactualiseerde site (met o.a. clubinfo, agenda, Go Gong, ledenlijst, links e.d.). Dat eist discipline in het onderhoud van de pagina's, standvastigheid qua verblijfplaats (http-adres) en initiatief omdat het anders eerder negatief dan positief kan uitpakken. Wie denkt aan deze voorwaarden te kunnen en te willen voldoen, melde zich bij het bestuur!

Voor Theo van Ees

"Gillend klaar komen!" Krijg je plots te horen als je net voor de derde keer op de club komt kijken. Als je dan 20 minuten verder in een andere partij verdiept bent: "Hee, de ouwe Tais, leeft' tie nog?!"

Het is je allemaal een raadsel waar het om gaat. Als je vervolgens voorzichtig een blik waagt in de richting van het misbaar zie je daar een bebrilde man verwoed aan zijn baard plukken. "De poorten van het gekkenhuis staan open...!" Als je nog eens goed kijkt valt het je op dat een oor van de blonde baardman versierd word door een gammel uitziend ringetje, "da's Theo's handelsmerk" wordt je later uitgelegd. Persoonlijk doet dit ringetje mij altijd aan de vader van Pippi Langkous denken wiens naam mij tot mijn schaamte even ontschoten is.

Een van de grote drie, de bebaarde "oude" garde van de Leidsche club en tevens lid van de illustere "de Bonte Koe Gang" (een baard is hiervoor geen vereiste, maar word wel op prijs gesteld), Theo van Ees, geboorte datum een mysterie.

Ik heb niets dan slechte herinneringen aan Theo, ik bedoel, ik kan me eigenlijk niet goed voor de geest halen of ik ooit wel eens van hem gewonnen heb. Dat ik er in menig 9 steens partij genadeloos van af ben getimmerd staat me echter nog bij als de dag van gister. Theo's gelaatsuitdrukking vormde samen met zijn eigen school, home made, "Go Proverbs" (gillend klaarkomen...etc.) altijd een goeie indicatie van hoe de stand op het bord nu eigenlijk was.

Tijdens het spelen kijkt hij meestal eerst lichtelijk verbaasd als je weer een zet hebt gedaan, zo van "mmm, hij doet alweer een zet, wat wil die vent toch..."

Als de betreffende zet goed was volgt er meestal niet zoveel, het blijft dan beperkt tot: " tja, hmm.." of iets dergelijks en de gelaatsuitdrukking wordt dan echt pokerface- achtig, alhoewel het voor de ingewijde natuurlijk een open boek is. Als de laatste zet echter van onduidelijk kwaliteit was of ronduit belabberd kan men zeker zijn van een tractatie op gowijsheid waaraan menigeen nog een puntje kan zuigen. Dat dit alles ter goeder trouw is maakt Theo altijd direct duidelijk door je voor de partij een kopje koffie aan te bieden; als je daarvan echter rustig denkt te kunnen genieten...

Na dit gelezen te hebben denkt u allen natuurlijk "Kunnen we daar nu niets aan doen, die vunzige taal op de club". Voor die mensen en voor alle anderen die er geen behoefte aan hebben Theo gillend klaar te zien komen heb ik goed nieuws! Als u uw eigen stenen levend houdt en, als hij er op staat, u Theo's groepjes netjes dood maakt zullen poorten van het gekkenhuis en dergelijke misschien minder vaak opengaan dan voorheen, hopelijk komt dit de club ten goede...

Hier zijn ze dan eindelijk, de probleempjes, beginnende met de antwoorden op de laatste 3 probleempjes 13, 14 en 15.

13a

13b

Na zwart 1 en 3 is de wit groep dood volgens de "gebogen 4" regel. Waarom deze positie gebogen 4 (en niet 3) heet is duidelijk als u fig. 13b bekijkt. Zwart voegt een vierde steen aan de hoek toe waarna wit hem er afslaat.

13c

In fig. 13c komt zwart terug op het vitale punt, en wat blijkt nu, wit kan nog ko krijgen door op 2 in te werpen, zwart slaat op 3 en het ko is een feit. Omdat dit een ko is dat alleen door zwart kan worden begonnen (als in fig. 13a wit nog een zet toevoegt is hij dood) is deze vorm regelementair dood (red.: ik dacht in Nederland niet, maar graag ingezonden brieven!). Als de omsingelende zwarte muur echter zelf niet al te sterk is kan het er op uit draaien dat zwart het ko moet opstarten om zich te redden.

14a

14a Dit soort, vaak voorkomende, probleempjes zijn belangrijk, ze lijken niet zo moeilijk (en zijn het ook eigenlijk niet) maar het gebeurt tijdens het spelen vaak dat door niet secuur genoeg spel zwart spontaan overlijdt. Na zwart 3 zijn A en B miai.

15a

15b

Het derde en laatste probleempje van verleden keer, probleempje 15, was zoals gebruikelijk het moeilijkst, alweer petje af voor een ieder die dit tijdens de koffie pauze van 10 minuten "even" oploste. Wit 2 in fig.15a is de beste manier om tegen te spartelen, het moge echter niet baten. Wit 1 in fig 15b maakt het makkelijk voor zwart.

16

Met zwart steeds aan zet, zijn hier de nieuwe problemen. Het eerste probleempje, nr. 16 lijkt op probleempje 14 van afgelopen keer in het opzicht dat deze vorm vaak voorkomt en het makkelijk is door te snel te spelen het te vergeten.

17

Probleem 17 is lastig maar komt tenslotte terug op een basis tsume go vorm die een ieder natuurlijk uit zijn hoofd kent.

18

Probleempje 18 is voor volhouders, waarvan er natuurlijk genoeg zijn...

Als u vragen, opmerkingen of commentaar heeft schroom niet te mailen naar:

pmioch@gld.mmtr.or.jp

In Japan, in het gebouw van de Nihon Kiin (professionele GO organisatie) in Tokyo, zijn er op de 2e verdieping een paar grote publieks-toegankelijke zalen. In 1 van die zalen werd toen ik in Japan woonde, op elke zaterdag (of zondag) middag, de zogenaamde "Kitani-Kai" gehouden (vrij vertaald de "Kitani-club").

Deze "Kitani-Kai" maakte een grote indruk op mij, en staat voor een "ongedwongen en ontspannen sfeer" waarin allerlei mensen jong en oud, sterk (inclusief profs) en zwak, samen met plezier GO spelen en studeren. Dit is uniek zelfs in Japan, aangezien je daar eigenlijk alleen maar aan de ene kant de ietwat-saaie en serieuze amateur GO-clubs hebt (meestal alleen maar oudere heren, alhoewel soms erg sterk), of aan de andere kant het professionele circuit (profs met aleen maar een paar sterke jeugdspelers (insei's = discipels) die uiterst intensief met elkaar studeren en alleen gericht zijn om zelf sterker/prof te worden).

De Kitani-Kai komt volgens mij eigenlijk voort uit een groep van mensen die vroeger van de grote meester "Kitani-sensei" les hebben gehad, en hem en zijn manier van lesgeven na zijn dood met deze "Kitani-Kai" wilden eren en voortzetten. Soms worden er kleine toernooitjes georganiseerd, en dan zag ik daar de oude en breekbare weduwe van Kitani-sensei en wat jongere profs die dan bijvoorbeeld voor haar wat lekkers (onigiri) dat ze had meegebracht aan iedereen uitdeelden. Ze was altijd vriendelijk en glimlachte naar die vreemde gaijin die het ook leuk vond om GO te spelen, en het soms de profs ietwat moeilijk maakte.

In Japan is Kitani-sensei wellicht de beroemdste GO-leraar/meester. Enkele van zijn leerlingen zijn Cho Chikun, Otake, Kato, Takemiya, Ishida Yoshio, en natuurlijk Kobayashi Koichi, die met Kitani's dochter was getrouwd, Kitani Reiko, wellicht beter bekend als Kobayashi Reiko, is een paar jaar terug overleden. Zij was 1 van de sterkste Japanse dames-professionals, en hun dochter Kobayashi Izumi (nu ongeveer 21 jaar), en dus Kitani's kleindochter, is nu zelf 1 van de sterkste vrouwelijke profs in Japan, en heeft zelfs al een titel veroverd.

Toen een paar weken geleden de 2 jeugdige dames Profs Inori (4-dan pro, leerlinge van Kitani's pupil en schoonzoon Kobayashi Koichi) en Umezawa (3-dan pro, leerlinge van Kitani's pupil Kato Masao), op de LGoC op bezoek waren, vertelden zij ook over deze Kitani-Kai. Eigenlijk is het een "kweek"-vijver voor jonge profs/talenten - waar zij dus ook zelf in gezwommen hebben. Toen Umezawa nog een jaar of 11 was heb ik al voor het eerst met haar gespeeld, en eigenlijk zelfs heel veel partijen tot ongeveer haar 15e (toen ze een goede Nederlandse 5e Dan was, en bijna insei was geworden) en ik uit Japan weg ging. Ook met Kobayashi Izumi, toen ze nog slechts een jaar of 10 of 11 was (en ik denk al ongeveer een Nederlands 4e dan sterk), heb ik een paar keer gespeeld aan het eind van mijn vijf en half jaar in Japan.

Vaak zijn het de jongste discipelen (jongens/meisjes die nog niet zo lang prof zijn) van bijvoorbeeld Kato en/of Kobayashi, die veel spelen op de Kitani-Kai, normaal gewoon met een ieder die met hun spelen wil. Ook spelen er (sommige echt sterke) oudere amateurs die dus vroeger ook al met die jonge profs speelden, en nu les van hun krijgen, en allemaal ook gewoon met jonge kinderen of anderen die net GO geleerd hebben. Ook gebeurt het wel eens dat plotseling Kobayashi, Takemiya of Kato (bijvoorbeeld met zijn zoontje) even binnen kwamen vallen, om snel een partij van een grote "Match" (een Honinbo, Meijin, of Judan) te laten zien, met hun eigen kommentaar op het grote demonstratie- bord. Dat alles stimuleerde die jeugd daar natuurlijk enorm....

Op de Leidse 1e en 3e zondagmiddagen is nu af en toe een klein Japans meisje helemaal uit Brussel gekomen, Kei Shinada (net 10 jaar geworden), die nog maar anderhalf jaar GO speelt en het onze (Leidse) eerste dans met zwart of een paar stenen voor al echt behoorlijk moeilijk weet te maken. Haar lerares is de kleindochter van Kitani, Kobayashi Izumi, die nu nog maar af en toe de gelegenheid heeft om met haar via het internet te spelen. Kei heeft voordat zij een half jaar geleden naar Europa kwam, elke week op de Kitani-Kai GO gespeeld, en ze vindt GO zo leuk dat ze zelf echt professional wil worden! Ze zegt dat ze "elke dag 4 prof partijen naspeelt, en 20 tsume-GO problemen doet", en dat helemaal alleen terwijl haar ouders allebei eigenlijk bijna geen GO spelen. Helaas heeft ze in België niet erg veel mensen die sterk genoeg voor haar zijn om mee GO te spelen, en is ze daarom van plan om voorlopig zo vaak mogelijk te komen (als haar vader (of moeder) met haar mee kan komen uit Brussel). Zij hoopt natuurlijk ook dat er op de Leidse "Kitani-Kai" 1e en 3e GO zondagmiddagen nog meer spelers gaan komen.

Met de gedachte aan Kitani-sensei en de "Kitani-Kai", zou het mooi zijn om een poldermodel kweek-vijver te zien groeien in Leiden, zeker nu de "olympische" gedachte waarschijnlijk ook binnenkort GO erkent als echte internationale sport.

Naar aanleiding van het bezoek van twee Japanse professionals begin september, is er in de Nihon Keizai Shimbun (vergelijkbaar met The Financial Times) een artikel verschenen over go wereldwijd. De auteur van dit artikel is dhr. Shinada, vader van een Japans meisje Kei (spreek uit als Kee, hoewel ze al een kei is in go!) die aanwezig was bij het bezoek van de twee professionals Umezawa Yukari en Inori Yoko. Shinada Kei, toen 9 jaar oud, won trouwens in Slowakije het kindertoernooi, en bezoekt nu regelmatig onze zondagmiddag-'club'.

Hoewel het artikel dit bezoek terloops vermeldt, gaat het vooral over de droom van de Japanse go-bond om van go, naast andere denksporten, een olympische discipline te maken. Hiervoor zou een bredere basis nodig zijn, vandaar dat Umezawa en Inori een tour door Europa maakten. Bij dit artikel was een foto gevoegd van Ewald Westhof en Koen van der Krogt, bezig met een partij in de simultaan van Umezawa.

Het is weer zo ver; het buitenbeentje onder de toernooien, het oudste toernooi van Nederland en het enige toernooi waar je een beker voor een jaar kunt winnen waar je naam niet meer op past. Ditmaal weer met een kindertoernooitje zonder gong ernaast.

Zetten verplicht tussen DINGGG en DONGGG, 5 à 6 ronden met gereduceerde voorgift. Kosten f. 15,- incl lunch. Zaal open vanaf 11 uur, eerste ronde om 11.30 uur.

Van de 34 deelnemers aan het INDIS 1999 waren er 5 lid van onze club: Andreas, Micha, Zjev, Wim en Ernst. Na het eerste weekend was alleen Micha tevreden met 3 uit 4 (op een ½ pt na tegen Rudi V. 4 uit 4!); Andreas had 2 punten en de overigen een schamele 1 uit 4. Het toernooi was ditmaal sterk bezet met 2x 5d, 4x 4d, 8x 3d, zodat zo'n score nog enigszins dragelijk was. Het tweede weekend kwam Andreas pas echt los. Achterelkaar won hij zijn partijen, waarvan de laatste hem pas echt voldoening gaf; Merlijn had de vorige 2 ontmoetingen gewonnen. Voor de derde (of toch al vierde?) keer mag Andreas (6 uit 8) weer aan het NK mee doen. Gefeliciteerd!

Micha begon erg goed, 4 uit 5, (heeft ook al het Brabants Toernooi op zijn naam gebracht!!), maar moest zijn meerdere erkennen in Emil en Zjev. Wim lootte niet ongunstig en handhaafde zich evenals Zjev, met beiden 4 uit 8. Micha is eerste reserve met 5 uit 8 voor deelname aan het NK en Ernst had geen zin meer na zondagochtend met een ½ pt van oud clubgenoot Dave de Vos te hebben verloren. Hij mag zich weer opnieuw in het districts-toernooi zien te bewijzen.

Zowel op donderdagavond 9 sept. als op zondagmiddag 12 september mocht onze club zich verheugen in het bezoek van twee reizende Nihon Kiin ambassadrices. Zeer ongedwongen vermaakten Umezawa Yukari 3Dan en Inori Yoko 4Dan ons met partij-besprekingen, simultaans en gewone partijen. De te elfder ure aangekondigde masterclass viel een beetje in het water bij gebrek aan belangstelling, maar de sfeer was er niet minder om, zeker niet toe Rob Koopman op veel te grote ijsjes trakteerde! De mini-'dames'-rekenmachientjes die Ernst als presentje overhandigde werden zonder blikken of blozen geaccepteerd (ze wilden de volgende dag gaan 'shoppen' en de koers kunnen omrekenen).

Filip heeft zijn partij tegen Inori nog eens bekeken en die vindt u hieronder.

Na een gezamenlijke partijbespreking, werd door Umezawa een simultaan gegeven, en speelde Inori twee partijen - tegen mij en Rob Koopman. Besloten werd tot een (zeer) korte bedenktijd - 20 minuten geloof ik- gevolgd door 10 seconden per zet.

De korte bedenktijd heeft het grote voordeel dat je op het gevoel moet spelen, maar ook het nadeel dat je je niet bepaald op je gemak voelt als het complex wordt - zeker niet tegen een prof. Ondanks 1 echte blunder, wist ik nog te winnen, dankzij een lekkere aanval. Rob ging in een solide partij net ten onder in het eindspel. Al met al een bijzondere ervaring.

Zwart: Filip

Wit: Inori

Wit 18, de andere variant van dit joseki (18 op 19, 19 op 18) is te goed voor zwart. Het is moeilijk voor wit om iets te doen aan de rechterrand, en de witte stelling bevat nog zwaktes. Met de gekozen variant wil wit zich settelen aan de rechterrand.

Figuur 1. 4-50

Zwart 25: Standaard is springen geloof ik, maar deze zet kan ook, en leidt tot het zelfde resultaat. Eerlijk gezegd was ik gedurende de partij wel wat bang voor complexe varianten.

Zwart 33: enige zet. Middels deze aanval moet zwart compensatie vinden voor het feit dat wit zich nestelt aan de rechterrand.

Zwart 37: Ietwat dun. Inori adviseerde te strekken op 44; ik wilde echter de witte reactie op F niet uitlokken, omdat ik wit hier nog wilde aanvallen. Er blijft nu wel een vervelend gat in de zwarte stelling zitten.

Zwart 41: Uiteraard de enige zetten. Hier mag/kan zwart NOOIT knippen. Dit is een principe - het loont dan ook niet de moeite om de varianten uit te rekenen.

Wit 42: Perfecte timing.

Wit 44: Voelt goed aan, en maakt gebruik van de witte dikte, voordat wit zichzelf versterkt met 48. Zwart mag zich nu wel flink versterken in het centrum. Wit onderschatte echter wel de kracht van de nog altijd resterende zwarte aanval op F.

Wit 50: Te vroeg. Uiteraard is het enorm groot om hier te invaderen, en Inori gaf aan dat ze erg graag dit gebied wilde afpakken. Maar de urgente zet is D, gevolgd door E, en F.

Figuur 2. 51-150 (62 op 55)

Zwart 55: Goed, zwart wil hier de voorhand om in het centrum te kunnen spelen.

Zwart 63: Zeer goed. Dankzij de korte bedenktijd speelde ik hier instinctief. Zwart staat nu zeer goed. Hij is overal sterk en wit heeft nog een zwakke groep. Als we bijvoorbeeld 1,5 uur bedenktijd hadden gehad was het risico groot dat ik hier niet gespeeld zou hebben, omdat het zo traag oogt.

Wit 64: pijnlijk, maar noodzakelijk. Deze zet creeert wel aji in de zwarte stelling links.

Zwart 65: Ideale zet, de partij verloopt nu perfect voor zwart.

Zwart 67: Goed, beter dan hane. Deze zet geeft wit geen aanknopingspunten.

Wit 70: Verbinden zou te pijnlijk zijn, maar nu werkt zwart 71 perfect.

Zwart 71-75: Goed; Zwart maakt veel gebied, en versterkt zich in het centrum. Wit heeft nu geen goede vervolgzetten meer. Een grove telling levert nu op:

Zwart: rechts 22 + 10 rechtsonder + 24 onder = 56 punten + dikte.

Wit: rechts 2 + onder 5 + links 10 + linksboven 8 = 25 + een nog enigszins zwakke groep.

Zwart staat dus als een huis (staat zelfs iets beter dan bij aanvang; 2 stenen is ongeveer 25 punten waard). Taak aan wit is nu dus om een flinke hoeveelheid gebied te maken, of af te pakken. De enige plek waar dat kan is aan de onderrand.

Zwart 77: Zeer slecht dus, ik wilde de witte groep zwak houden, maar beter is solide te verlengen. Het gebied is dan veilig, en zwart staat 30 punten voor. Ik had de slechte aji niet gezien. Te snel gespeeld...

Wit 80: Ai, hier baalde ik van. Start van een pijnlijke zettenreeks voor zwart.

Wit 88: Auw, dit gooit de partij weer helemaal open. Een nieuwe snelle telling levert op:

Zwart: rechts 22 + rechtsonder 10+ onder 11 = 43 punten + dikte.

Wit: rechts 2 + onder 11 + links 10 + linksboven 8 = 31 punten en geen zwakke groepen.

Al met al heeft zwart hier dus zo'n 20 punten verloren, en is de witte groep onvoorwaardelijk gaan leven. Een kleine compensatie voor zwart is dat hij voorhand

heeft, en het centrum iets verder is versterkt.

Zwart 91: goed, aanval is het beste middel. Middels deze aanval wil zwart de rechterrand veilig stellen.

Zwart 95: Erg gretig, ik was nog wat aangeslagen van de ramp aan de onderrand. Een punt naar rechts is veiliger. Maar slecht is de zet niet, alleen riskant.

Wit 100: Zwaar, maar het is moeilijk een goede zet te vinden. De zwarte aanval loopt lekker.

Zwart 103: Ik had me even verkeken op de witte knipaji. Ik had te snel aangenomen dat zwart G voorhand was.

Zwart 107: gelukkig blijkt ook de partijzet goed te werken; Tegenhouden leidt tot enge varianten, en het lijkt onmogelijk wit te vangen.

Zwart 117: Slecht, zwart moet knippen. Het resultaat in de partij is een ramp, en de partij wordt spannend...

Zwart 137: Zwart moet agressief spelen, want wit is heel dichtbij gekomen.

Wit 148: Moet, om genoeg gebied te maken om te kunnen winnen. Wit laat wel een zwakte achter...

Zwart 149: Waar zwart gebruik van maakt.

Wit 150: Mikt op een knip op 156.

Zwart 155: Moet, anders wint wit op gebied.

Zwart 157: Deze zet had ik bekeken als redding voor de knip.

Zwart 165: Blunder. Inmiddels zitten we allebei in byo yomi van 10 seconden per zet. Zwart kan gewoon op de eerste lijn verbinden, waarna wit niet kan knippen. De partij is dan gespeeld.

Wit 178: De stelling is nu seki, maar zwart heeft nog de aji van een ko.

Zwart 181: Normaal tesuji, maar hier slecht. Zwart moet gewoon verbinden. Dat is voorhand, omdat wit de mogelijkheid om aan de linkerrand een oog te maken kwijt is geraakt. Stom, kost al gauw zeker 5 punten.

Zwart 187: 198 lijkt groter.

Zwart 203: Het vangen van een steen is ongeveer (iets kleiner) miai met het redden van een steen aan de bovenrand. Na deze zet heb ik geen slechte aji meer en sta ik 5 punten voor (ongeveer).

Wit 214: Groot, had ik gemist, shit.

Zwart 221: Ik wilde met dit ko een paar punten extra pakken (als dreiging) om de partij veilig te stellen, want ik voelde me niet gerust meer op het "gewone" eindspel.

Zwart 261: Zwart wint door opgave.

Als wit ipv 214 het ko er uit haalt, wint zwart (bij correct eindspel); Wit heeft dan 46 punten tegen zwart 54.

De weledele Meester Peter Dullemeijer heeft het Instituut ter Beoefening van de GO Wetenschappen de mogelijkheid verleend om, onder lijfelijk voorbehoud, op elke 1e EN 3e zondag van de maand tussen 14:00 en 17:00 uur, de deuren van het Leids Denksport Centrum te openen! Vele onuitspreekbare dankbetuigingen heeft hij voor deze nobele geste verdiend. De verwachting is dat dankzij de Meester's huiselijke sfeer en de GOmoedelijke gezelligheid van het Instituut, grootse menigten uit de Leids' en weidse omgeving de GO Wetenschap tot verdere hoogten op deze zondagmiddagen zullen gaan ontwikkelen.

Naast een groot aantal ouders, LGoC leden en ook niet-leden, zijn eveneens een aantal "jeugdige" GOtalenteerden tussen de 2+ en ongeveer 11 jaar oud met de gezamenlijke verdere bestudering van de GO Wetenschap op het Instituut bezig - te weten: Saskia en Anne, nog een Anne en Fieke, Eva, Florien (en Tycho), Kei Shinada, Laura, Michelle, Luuk en Koen, Edwald en Edger, Robbert Jan en Maud (en Annemieke), Zachary en Joris,..... etc..

De Wetenschap van GO begint volgens sommige van deze jeugdige GOtalenteerden met de volgende legende:

Eens, erg lang geleden, waren er 1 wit en 1 zwart piratenschip die schipbreuk leden bij een onbewoond eiland.

De piraten spoelden elk om de beurt aan land (eerst een zwarte, dan een witte piraat) - en omdat ze niet konden zwemmen was het niet mogelijk om weer terug over de rand van het eiland, de zee in te gaan.

De piraten zochten elk een geschikt plekje op, en waren zo moe dat ze moesten blijven staan en niet meer weg konden lopen als ze eenmaal hun plekje hadden gevonden.

Zowel de witte als de zwarte piraten wilden allebei een zo groot mogelijk stuk van het eiland bezitten, en dat deden ze door dicht bij elkaar te gaan staan en door elkaar een hand te geven bouwden ze zogenaamde "muurtjes" (daarom heet dat ook nu nog zo bij voetbal).

De ene piraten probeerden te verhinderen dat de andere piraten gebied op het eiland konden maken, en gingen daarom helemaal dicht om de piraten van het andere schip heen staan, en konden zo sommige piraten gevangen nemen.

Deze krijgsgevangen werden veel later elk uitgewisseld voor 1 stukje land van de anderen.

De piraten probeerden een stukje gebied groot genoeg te omsingelen om een hut, een huis of zelfs een groot fort in te bouwen, dat sterk was met minstens genoeg ruimte voor 2 kamers (waar de andere piraten altijd gevangen in konden worden) - dan waren zij er zeker van dat zij dat stukje van het eiland hadden.

De piraten wisten natuurlijk wel dat diegene met het grootste gebied op het eiland, uiteindelijk ook de geheime schat op dat eiland zou kunnen vinden en dus winnen!

Wat er van deze legende precies klopt is nog niet helemaal duidelijk, het lijkt er op dat er vele geheime en ook (na)gemaakte schatkaarten bestaan met daarop genummerd hoe de piraten 1 voor 1 hun stellingen bouwden.

Aan de hand van de leer van Prof. E.S. Sional en zijn assistenten, zullen de jeugdige GOtalenteerde Wetenschappers deze legende verder op waarheid bestuderen.

Door iedereen waarschijnlijk al weer vergeten, maar heus, op 2 september hebben we voor de liefhebbers een 13x13-toernooitje zonder kosten , zonder prijzen, maar met voorgift gehouden waaraan toch 14 leden deelnamen. Door de leeftijd van sommigen moest het aantal rondes beperkt blijven tot 4 waardoor het toernooi was afgelopen voor we het in de gaten hadden. Winnaar werd Arnoud, toen nog 3d. En Robert Jan, volgende keer beter! De uitslag:

Wim speelt vaak op IGS en wordt dan nauwlettend door o.a. Jan van der Steen gevolgd. Samen hebben ze het plan opgevat een match te organiseren tussen de twee sterkste clubs van Nederland en bij voorkeur gelijk met de jaarlijkse Amsterdamse borrel, op 22 december. Let op het prikbord voor nadere aankondigingen over deze clubmatch van het jaar!